- RIGHT TO PRIVACY
- RIGHTS OF PRISONERS
- PROCEDURE ESTABLISHED BY LAW AND DUE PROCESS OF LAW
UNIT 4 – FUNDAMENTAL RIGHTS – PART 10
RIGHT TO PRIVACY:
Privacy is an important and an inevitable aspect of personal liberty as personal liberty includes the liberty to be free from encroachments in one’s private life. But, The Right To Privacy is not absolute and lawful reasonable restrictions can be enforced to prevent a crime, public disorder, etc…
- Right To Privacy does not restrict the doctors from the disclosure of dreadful diseases to their patients.
- The right does not restrict the matrimonial courts from subjecting persons to medical tests in case of divorce.
- The Right Provides Women, the right to make reproductive choices such as Refusing Sex, Insistence of the use of contraceptives and decisions regarding abortion and childbirth.
CASE 1: UNIQUE IDENTIFICATION AUTHORITY OF INDIA (UDAI) V/S CENTRAL BUREAU OF INVESTIGATION (CBI)
The Indian judiciary has recognised Right to privacy as an integral part of Right to personal liberty in many cases. One such case is the case between UDAI and CBI. The CBI requested access to the enormous database collected by the UDAI for the purpose of investigating criminal cases. The Supreme Court held that the UDAI should not disclose the biometric data of individuals without their permission.
When a person discloses his private information with the government for a certain purpose, the Government should use the information only for that purpose. Even after the person disclosing the information, he still has the Right to privacy over that information.
CASE 2: JUSTICE K.S. PUTTASWAMY (RETD) V/S UNION OF INDIA (UOI)
In this case, the Supreme Court cleared the air around the issue of Right to privacy in its landmark judgement by recognising Right to privacy as a fundamental right guaranteed in the constitution. It held that Right to privacy is essential to protect the dignity, freedom and liberty of individuals and it is enshrined in Articles 14, 19 and 21.
Right to privacy is a natural right thus recognising it as a fundamental right is inevitable.
RIGHTS OF PRISONERS:
Article 21 is available to the convicted persons in jails as well. Their personal liberties can be curtailed only based on the procedures established by law. Rights available to the prisoners include
Right to free legal aid and right to appeal | Right against illegal detention |
Right to speedy trial | Right to fair trial |
Right to bail (Anticipatory bail is a statutory right, that does not fall under article 21) | Right against handcuffing |
Right against custodial violence | Right against solitary confinement |
Right to write and publish books | Right against bar fetters |
Right against public hanging | Right against delayed execution |
Procedure Established by law and Due Process of Law:
The Procedure established by law means that a law enacted by the legislature is valid if proper procedures were followed in its enactment. On the other hand, due process of law means that a law is valid only if it is fair, just and not arbitrary. That is, under the due process of law, a law can be nullified if the law does not uphold the values such as equity, justice, fairness, etc.
Thus, due process of law checks for both the procedures followed and the fairness of the laws enacted.
The Supreme Court, in numerous judgements, has followed the doctrine of due process of law, though not explicitly. While following the doctrine of procedure established by law, it has emphasised on the inevitability of fairness and justness of the laws, while curtailing the personal liberty of citizens.
அடிப்படை உரிமைகள் – 10
அடிப்படை உரிமைகளுக்கான விதிவிலக்குகள்
அரசியலமைப்பு தொடங்கப்பட்டதிலிருந்து, இப்போது நீக்கப்பட்ட கட்டுரை, மூன்றாம் பாகத்தின் கீழ் 31 வது பிரிவு உச்சநீதிமன்றத்திற்கும் பாராளுமன்றத்திற்கும் இடையில் ஒரு சர்ச்சையாக இருந்தது. இது பல அரசியலமைப்பு திருத்தங்களுக்கு வழிவகுத்தது, இது 31A, 31B மற்றும் 31C ஆகிய மூன்று புதிய கட்டுரைகளை அரசியலமைப்பில் அறிமுகப்படுத்தியது.
கட்டுரை 31: சொத்துரிமை
ஒவ்வொரு நபருக்கும், குடிமக்கள் மற்றும் குடிமக்கள் அல்லாதவர்கள் இருவருக்கும் சட்டத்தின் அதிகாரத்தால் தவிர, அவரது சொத்துக்களை பறிப்பதற்கு எதிராக உரிமை உண்டு என்று அது கூறுகிறது. இது ஒரு தனியார் சொத்தைப் பயன்படுத்தவோ அல்லது கோரவோ அரசுக்கு அதிகாரம் அளிக்கிறது, ஆனால் இரண்டு நிபந்தனைகளின் கீழ்
- வாங்கிய சொத்து பொது நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்பட வேண்டும்
- சொத்து உரிமையாளருக்கு அரசு இழப்பீடு வழங்க வேண்டும்.
பிரிவு 19 (1) (எஃப்): ஒவ்வொரு குடிமகனுக்கும் சொத்துக்களைப் பெறவும், வைத்திருக்கவும், அப்புறப்படுத்தவும் உரிமை உண்டு என்று அது கூறுகிறது.
31 மற்றும் 19 (1) (எஃப்) கட்டுரைகளின் கீழ் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்ட பாதுகாப்பு, மாநிலத்தின் நில சீர்திருத்த முயற்சிகளுக்கு இடையூறாக உள்ளது. இது உச்சநீதிமன்றத்திற்கும் பாராளுமன்றத்திற்கும் இடையில் தொடர்ந்து மோதல்களுக்கு வழிவகுத்தது. இவ்வாறு, 44 வது அரசியலமைப்பு திருத்தச் சட்டத்தின் மூலம், 31 மற்றும் 19 (1) (எஃப்) ஆகிய இரண்டு கட்டுரைகளும் ரத்து செய்யப்பட்டு, புதிய கட்டுரை, பிரிவு 300 ஏ பகுதி XII இன் கீழ் செருகப்பட்டது. பிரிவு 300 ஏ சொத்துரிமை தொடர்பானது, இது சட்டப்பூர்வ உரிமையாக மாற்றப்பட்டுள்ளது. 31 ஏ, 31 பி மற்றும் 31 சி கட்டுரைகள் மூன்றாம் பாகத்தின் கீழ் அடிப்படை உரிமைகளுக்கான விதிவிலக்குகளாக தக்கவைக்கப்பட்டன.
பிரிவு 31 ஏ: தோட்டங்களை கையகப்படுத்துவதற்கான சட்டங்களை சேமித்தல் போன்றவை
அடிப்படை உரிமைகளை மீறியதற்காக நீதிமன்றங்களில் சவால் செய்யப்படுவதிலிருந்து சில சட்டங்களை காப்பாற்றுவதற்காக பிரிவு 31 ஏ அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. இது தொடர்பான சட்டங்கள் போன்ற ஐந்து வகை சட்டங்களை இது பாதுகாக்கிறது
- அரசு மற்றும் தொடர்புடைய உரிமைகளால் தோட்டங்களை கையகப்படுத்துதல்;
- சொத்துக்களை நிர்வகிப்பதை அரசு எடுத்துக்கொள்வது;
- நிறுவனங்களின் ஒருங்கிணைப்பு;
- இயக்குநர்கள், பங்குதாரர்கள் போன்ற நிறுவனங்களின் உரிமைகளை அணைத்தல் அல்லது மாற்றியமைத்தல் மற்றும்
- சுரங்க குத்தகைகளை அணைத்தல் அல்லது மாற்றியமைத்தல்.
குறிப்பு: பிரிவு 31 ஏ, தனியார் சாகுபடிக்கு பயன்படுத்தப்படும் மற்றும் சட்டரீதியான உச்சவரம்பு வரம்புகளுக்கு உட்பட்ட சொத்துக்களை வாங்கும் போது சந்தை மதிப்பில் இழப்பீடு வழங்க உத்தரவாதம் அளிக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறது.
பிரிவு 31 பி: சில செயல்கள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகளின் சரிபார்ப்பு
பிரிவு 31 பி, ஒன்பதாவது அட்டவணையின் கீழ் வைக்கப்பட்டுள்ள எந்தவொரு சட்டத்தையும் அடிப்படை உரிமைகளை மீறியதற்காக சவால் செய்யப்படுவதிலிருந்து காப்பாற்றுகிறது. 31B இன் நோக்கம் 31A ஐ விட அகலமானது, ஏனெனில் இது ‘எந்த’ சட்டத்தையும் நீதித்துறை மதிப்பாய்விலிருந்து சேமிக்கிறது. 2007 ஆம் ஆண்டில், உச்சநீதிமன்றம், ஏப்ரல் 24, 1973 க்குப் பிறகு இயற்றப்பட்ட அனைத்து சட்டங்களும் நீதித்துறை மறுஆய்வுக்குத் திறந்தவை, இது அரசியலமைப்பின் அடிப்படை கட்டமைப்பின் ஒரு பகுதியாக அமைகிறது, இதனால் அதைக் குறைக்க முடியாது. அடிப்படை கட்டமைப்பு கோட்பாடு முதன்முதலில் ஏப்ரல் 21, 1973 இல் முன்வைக்கப்பட்டது.
பிரிவு 31 சி: மாநிலக் கொள்கையின் சில வழிநடத்தும் கோட்பாடுகளுக்கு (டி.பி.எஸ்.பி) நடைமுறைகளை வழங்கும் சட்டங்களைச் சேமித்தல்
பிரிவு 31 சி முதலில் இரண்டு விதிகளைக் கொண்டிருந்தது
- கட்டுரை 39 (சி) மற்றும் 39 (ஈ) ஆகியவற்றின் கீழ் சோசலிசக் கொள்கைகளை நடைமுறைப்படுத்துவதற்காக இயற்றப்பட்ட சட்டங்கள் 14 மற்றும் 19 வது பிரிவுகளின் கீழ் அடிப்படை உரிமைகளை மீறியதற்காக வெற்றிடமாக அறிவிக்கப்படாது.
கட்டுரை 39 சி (சி) மற்றும் (ஈ) ஆகியவற்றுக்கு உண்மையில் சட்டங்கள் நடைமுறைக்கு வருகிறதா என்பது குறித்து 31 சி பிரிவின் கீழ் செய்யப்பட்ட சட்டங்களை நீதிமன்றங்கள் கேள்வி கேட்காது.
உச்சநீதிமன்றம் இரண்டாவது விதிமுறையை அரசியலமைப்பிற்கு அப்பாற்பட்டது மற்றும் தவறானது.
குறிப்பு:
- பிரிவு 39 (சி) செல்வம் மற்றும் உற்பத்தி வழிமுறைகளைத் தடுப்பதற்கான கொள்கைகளை வகுப்பதில் அரசை வழிநடத்துகிறது.
- பிரிவு 39 (ஈ) ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் சம வேலைக்கு சம ஊதியம் பற்றி பேசுகிறது.
அடிப்படை உரிமைகளுக்கான விமர்சனங்கள்
பகுதி III இன் கீழ் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்ட அடிப்படை உரிமைகள் பின்வரும் காரணங்களுக்காக விமர்சிக்கப்பட்டுள்ளன
- அதிகப்படியான வரம்புகள்: அரசியலமைப்பில் கூறப்பட்டுள்ள அடிப்படை உரிமைகள் முழுமையானவை அல்ல. அவை இயற்கை உரிமைகள் அல்ல, ஆனால் சிறப்பு சட்ட உரிமைகள். இந்த உரிமைகளை சட்டத்தால் மாநிலத்தால் கட்டுப்படுத்த முடியும். இந்த உரிமைகள் உள்ளார்ந்த கட்டுப்பாடுகளுடன் வந்துள்ளன, அவை பொது நன்மை அடிப்படையில் நியாயப்படுத்தப்படுகின்றன.